ประกันชีวิต คือ “เงินสด” ซึ่งสามารถ “ซื้อเวลา” ให้แม่หม้ายได้มีเวลาเลี้ยงลูกน้อยอย่างมีคุณภาพ
หัวหน้าครอบครัวที่ไม่ประมาท ย่อมเข้าใจว่าการสูญเสียรายได้ทั้งหมดในครอบครัวเพราะการจากไปอย่างกะทันหันจะส่งผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของสมาชิกในครอบครัว
.
การทำประกันชีวิตเป็นแก้ไขปัญหาเรื่องนี้โดยตรง
.
ชีวิตคนเรานั้นประกันไม่ได้ ถึงทำประกันไปแล้วไม่ได้แปลว่า ผู้เอาประกันจะไม่จากไป
สิ่งที่ประกันชีวิตทำได้คือ “การประกันรายได้” เพื่อคนที่รักและห่วงใยนั่นเอง
.
และนั่นช่วยทำให้หลายเรื่องในครอบครัวไม่เปลี่ยนแปลงไป เช่น
.
แม่บ้านได้มีเวลาเลี้ยงลูกดังเดิม แทนที่จะต้องออกไปทำงาน เพื่อหารายได้ชดเชยรายได้ที่หายไปของสามี
.
พ่อแม่ที่แก่ชราที่เราต้องเลี้ยงดูท่านไม่ต้องตกที่นั่งลำบากเพราะขาดรายได้
.
ไลฟ์สไตล์ที่ไม่ต้องเปลี่ยนไป เช่น ภรรยาและลูกต้องออกไปอยู่บ้านเช่า เพราะผ่อนบ้านหลังเดิมไม่ไหว ลูกออกจากโรงเรียนเดิม ไปเรียนโรงเรียนรัฐบาล เพราะแม่จ่ายค่าเทอมไม่ไหว ฯลฯ