หากคุณต้องจ่ายค่ารักษาโรคร้ายหลักล้าน
กับจ่ายเบี้ยประกันหลักหมื่น
แบบไหนทำใจง่ายกว่ากัน?
.
ปี 2562 น้าหมู พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ศิลปินเพื่อชีวิต
เจ้าของเพลงที่แฟนเพลงร้องติดปากอย่าง “ตังเก, ยิ้มเหงาๆ”
ป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ระยะสุดท้าย
.
ซึ่งตามมาด้วยค่าใช้จ่ายในการรักษาตัวเป็นจำนวนมาก
น้าหมูทั้งขายบ้าน รถ ม้า ทอง และยืมเพื่อนอีกจำนวนหนึ่ง
เงินนับสิบล้านอันตรธานไปอย่างรวดเร็วกับการรักษาตัว
.
น้าหมูยกคำพูดของท่านดาไลลามะ
มาสอนให้เป็นเครื่องเตือนใจตนเอง
และผมคิดว่าเป็นประโยชน์กับท่านผู้อ่านด้วย
ท่านดาไลลามะว่าไว้ดังนี้
.
“มนุษย์เป็นสิ่งที่แปลกที่สุดในโลก
เพราะเขายอมสละสุขภาพเพื่อหาเงิน
และก็สละเงินเพื่อให้สุขภาพฟื้นคืนมา
เขาห่วงอนาคตมากจนไม่มีความสุขกับปัจจุบัน
ผลคือเขาไม่อยู่ทั้งปัจจุบันและอนาคต
เขาอยู่เหมือนจะไม่มีวันตาย
และสุดท้ายเขาก็ตายไปโดยไม่ได้มีชีวิตอยู่จริง”
.
หากวันนี้คุณกังวลว่า เงินที่คุณเพียรเก็บมาทั้งชีวิต
อาจหมดไปกับค่ารักษาโรคร้ายแรงแบบนี้
“จัดสรรเงิน” เพื่อซื้อประกันสุขภาพ
เพื่อซื้อประกันโรคร้ายแรง คือ “หนทางแก้ไข”
.
เบี้ยประกันหลักหมื่นอาจดูแพงในวันนี้
แต่ยังดีกว่าคุณจ่ายหลักล้านในวันหน้าแน่นอน
.
เบี้ยประกันที่จ่ายแต่ละปียังสามารถ “คำนวณ” ได้
วางแผนได้ว่าจะเก็บเงินเดือนละเท่าไหร่
แต่…
ค่าใช้จ่ายในการรักษาโรคร้าย “คาดเดาไม่ได้เลย!!”
หมอเรียกเท่าไหร่ ก็ต้องจ่ายเท่านั้น
เจ็บปวดตรงที่ว่า…
ค่ารักษาพยาบาลเป็นสินค้าที่ “ต่อรองราคาไม่ได้”
วันนี้ยอมจ่ายเบี้ยหลักหมื่น
ดีกว่าไปขมขื่นจ่ายค่ารักษาเป็นล้านแน่นอนครับ
