ภาพและบทความนี้มีลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย

ไม่อยากเรียกว่า “ประกันชีวิต”
ขอเรียก “ประกันความรัก”
เพราะชีวิตประกันไม่ได้ แต่ “ความรัก” ประกันได้
.
ประกันชีวิตไม่ได้ถูกออกแบบมา
เพราะใครบางคนต้องจากไป
แต่ถูกออกแบบมา
เพราะใครบางคนต้องอยู่ต่อไปต่างหาก
.
เราทุกคนรู้ว่าต้องจากโลกนี้ไปในวันหนึ่ง
แต่ไม่มีสักคนนึงรู้ว่าต้องจากโลกนี้ไปในวันไหน
ประกันชีวิตเป็นสินค้าวัดใจ
เพราะ คนซื้อไม่ได้ใช้ คนใช้ไม่ได้ซื้อ
.
หลายคนไม่ซื้อประกันชีวิตหรอกครับ
เพราะเขาคิดว่าตัวเองไม่ได้ใช่
.
แต่เชื่อไหมหลายคนก็ซื้อประกันชีวิต
เพราะเขาคิดว่า คนข้างหลังจำเป็นต้องใช้
.
ผมจึงไม่เคยเห็น “คนไม่มีความรัก”
ซื้อประกันชีวิตแยกยกผลประโยชน์ให้ใคร
.
พอเป็นอย่างนี้
ผมจึงไม่อยากเรียกว่า “ประกันชีวิต” ไงครับ
แต่เรียก “หนังสือสัญญาแห่งรัก”
เพราะใครคนนั้นต้องรัก 
และห่วงใยใครบางคนอย่างแท้จริง
ถึงจะซื้อประกันชีวิตและยกประโยชน์ให้
.
เราซื้อมันเพราะเราต้องการ “ทิ้งมรดก”
ให้คนที่เรารัก
.
เวลาไปมอบกรมธรรม์
ผมจึงพูดกับลูกค้าเสมอว่า
นี่คือ “กรมธรรม์ประกันรัก”
หรือ “หนังสือสัญญาแห่งความรัก”
.
หากคุณได้อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว 
ผมอยากถามคุณว่า
คุณรักใครที่สุดครับ?
และคุณได้เขียนหนังสือสัญญาแห่งความรัก
ฉบับ “แปลงเป็นเงินสดได้” ให้เขาแล้วหรือยัง?
.
“บอกรักด้วยลมปาก ยังไม่เท่าฝากเงินผ่านกรมธรรม์”