ทำไมผมต้องทำประกัน ในเมื่อผมตายไป
ผมไม่จำเป็นต้องใช้เงินแล้วนี่!!!
.
จริงครับ เมื่อคุณไปอยู่บนสวรรค์แล้ว
คุณไม่จำเป็นต้องใช้เงินแล้ว
แต่ครอบครัวของคุณ ธุรกิจของคุณ
และการกุศลอาจจำเป็นต้องใช้เงินก้อนนี้
.
แปลกแต่จริง!
ประกันชีวิตเป็นสิ่งที่ “คนไม่อยากซื้อ”
แต่เป็นของที่ “คนอยากมี”
.
เวลาคุณไปโรงพยาบาล
ตอนพยาบาลหน้าเคาท์เตอร์ถามว่า
“มีประกันไหม เบิกได้หรือเปล่า?”
คุณอยากตอบเขาว่า…
มีประกัน หรือ ไม่มีประกัน ครับ?
.
ตอนที่กำลังจากโลกนี้ไป ยังพอมีสติ
คุณปรารถนาให้ตัวเองมีกรมธรรม์
วงเงินสักสิบล้านหรือ ยี่สิบล้าน
ให้ลูกและครอบครัว
หรืออยากจากไปแบบค่าตัวกลายเป็น “ศูนย์”
.
ผมเชื่อว่าแทบร้อยละร้อย
จะตอบว่า “อยากมี” ทุกคน
แต่ตอนสบายดี ไม่มีใคร “อยากซื้อ”
.
แปลกแต่จริงอีกเรื่อง
ประกันชีวิตเป็นสินค้า “วัดใจ”
เพราะคนซื้อไม่ได้ใช้ คนใช้ไม่ได้ซื้อ
.
ในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ
ยังไม่เคยค้นพบคนที่ไม่รักใคร
ซื้อประกันชีวิตและยกผลประโยชน์ให้คนอื่น
.
บางคนไม่ซื้อประกันเพราะคิดว่าตัวเองไม่ได้ใช้
แต่…
หลายคนซื้อประกันเพราะคิดว่าคนที่เขารักจำเป็นต้องใช้
.
ความรักยิ่งใหญ่และมีพลานุภาพ
เพราะเรารักใคร เราจึงอยากทิ้ง “มรดก”
เราอยากทิ้งหลักทรัพย์ไว้ให้คนท่ีเรารัก
คุณว่าจริงไหมครับ?
.
เมื่อถึงเวลาสูญเสียไม่มีใครห้ามได้หรอกครับ
สูญเสียได้…แต่อย่าให้ “สูญเปล่า”
ประกันชีวิตจึงเป็น “คำตอบ”
ของคนที่มีความรัก
และอยากปกป้องคนที่เขารักนั่นเอง
