พี่ อายุ 50กว่า ตัวคนเดียว ทำประกันให้ใคร....

ตัวแทน: หนูอยากจะบอกพี่ว่า ถ้าพี่มีลูกหลาน หนูไม่มาเสนอประกันชีวิตเลยค่ะ
เพราะอะไรหรือคะ? 

เพราะว่าพี่มีลูกหลานดูแลยามแก่เฒ่าแล้วไงคะ อันนั้นดียิ่งกว่ากรมธรรม์ประกันชีวิตเป็นสิบเท่าอีกค่ะ

แต่นี่เพราะพี่โสด ตัวคนเดียวไงคะ หนูจึงต้องมาคุยเลย
หนูไม่ได้พูดกับพี่ในแง่ที่ว่า ตายไปแล้วจะยกผลประโยชน์ให้ใครนะคะ?

หนูพูดในแง่ที่ว่า ในอนาคตอีกไม่ไกลนี้
จะมีคนคนนึงที่หน้าเหมือนพี่เป๊ะเลย แต่เขาชรากว่านี้มาก หมดแรงทำงานแล้ว 
สิ่งที่เป็นที่พึ่งเดียวของเขายามชรา คือ “เงินเก็บที่มีอยู่”

1.หนูเข้าใจค่ะ คนโสดหากจากโลกนี้ไปไม่มีใครเดือดร้อนแน่นอน
แต่พี่ลองนั่งตรองดูแบบลึกๆ ลึกจริงๆ นะคะ
หากวันนี้คนโสดเจ็บป่วย เข้าโรงพยาบาล ใช้เงินไหมคะ?
คนโสดเจ็บป่วยดูแลตัวเองไม่ได้ การมีพยาบาล หรือ คนดูแลป้อนข้าวป้อนน้ำ ใช้เงินไหมคะ?

2.ยิ่งวันนี้ถ้าพี่เจ็บป่วย ไม่มีใครดูแล แล้วค่ารักษาพยาบาลก็พยากรณ์ไม่ได้ ไม่รู้จะมากมายขนาดไหน
เงินเก็บที่มีไว้จะเพียงพอหรือเปล่า

พี่เคยได้ยินไหมคะ เจ็บป่วยครั้งเดียว ใช้เงินเก็บมาทั้งชีวิตจนหมด
จะเข้าตำราว่า “รู้งี้” แต่มันแก้ปัญหาไม่ทันแล้ว
เป็นคนแก่ที่ไม่มีเงิน ลำบากแน่นอน ภาพมันชัดอยู่แล้วในสังคมสมัยนี้

3.คนโสดจากโลกนี้ไป มีค่าใช้จ่ายครั้งสุดท้ายของชีวิตไหมคะ?
ถ้าไม่เตรียมไว้ ก็จะมีคนต้องจ่ายเงินค่างานสีดำให้คนโสดคนนั้น เท่ากับว่ากลายเป็น “ภาระ” คนอื่น
เราคงไม่ปรารถนาให้ใครมาลำบากเพื่อเรา ถูกไหม?

หนูกับพี่มาพบกันในตอนที่เราสามารถป้องกันแก้ไขปัญหาที่จะตามมาได้ทั้งหมด

พี่เลือกได้ว่า
จะเพิกเฉยกับปัญหา
หรือ
แก้ไขปัญหาทันที

วันนี้กรมธรรม์ฉบับนี้ไม่ได้ทำเพื่อใครค่ะ
ทำเพื่อพี่ล้วนๆ ไว้สำหรับยามเจ็บป่วยและเลี้ยงดูตัวพี่เองยามชรา

อย่างน้อยที่สุด มีเพื่อนเพิ่มอีกคน เป็นตัวแทนแบบหนู ไปเยี่ยมเยียน ไปเดินเอกสาร อำนวยความสะดวกให้
ดีกว่าโดดเดี่ยว ตัวคนเดียว ไม่มีใครค่ะพี่?

ทำก่อนตอนนี้ ดีกว่าพูดว่า รู้งี้ ทีหลังค่ะพี่