## ทำประกันให้ลูกก็พอ จะซื้อสุขภาพ ไปเรียน กทม. เป็นห่วงลูก 
เราจะขายแม่อย่างไร รบกวนช่วยแนะนำด้วยค่ะ ##

ตัวแทน: ถ้าดิฉันเป็นตัวแทนที่เห็นแก่ได้ และเห็นแก่ผลงาน ดิฉันจะไม่ท้วงติงอะไรพี่เลยสักคำ
ดิฉันคงหยิบใบสมัครทำประกันชีวิต และให้ลูกพี่เซ็นเอกสาร เก็บเบี้ยส่งเข้าบริษัท ปิดจ๊อบให้จบจบไป

แต่ ไม่ง่ายแบบนั้น เพราะหัวอกลูกผู้หญิงเหมือนกัน (ถ้าคุณเป็นแม่แล้ว คุณก็บอกเขาว่า หัวอกคนเป็นแม่เหมือนกัน) มันบอกให้ดิฉันควรพูดสิ่งนี้กับพี่ค่ะ

วันนี้ลูกของพี่ได้รับการศึกษาที่ดี
จากอนุบาล จนมาเข้าสู่ระดับปริญญาตรี ก็เพราะแม่คนนี้ใช่ไหมคะ?
และในอนาคต ดิฉันก็เชื่อว่า หากลูกพี่อยากเรียนต่อปริญญาโท ปริญญาเอก

หัวอกคนเป็นแม่ ยังไงพี่ก็ต้องส่งเสียจนถึงที่สุด เพราะ การศึกษาคือใบเบิกทางที่ทำให้แม่มั่นใจว่าลูกจะรอดปลอดภัย
พี่เห็นด้วยกับดิฉันไหมคะ


ดิฉันเข้าใจค่ะว่า พี่เป็นห่วงลูกจริงๆ จึงอยากซื้อประกันสุขภาพให้ลูก
อันนั้นดีมากๆ ค่ะ เป็นดิฉัน ดิฉันก็ทำแบบนั้นค่ะ

หากแต่ประเด็นสำคัญ
วันนี้คนที่ส่งเสียลูก คือใคร? รายได้มาจากใคร?
การศึกษาที่ลูกเคยมีมา และจะมีต่อไปในอนาคตมาจากใครเล่าคะ?

ถ้าวันนี้คนส่งเสียไม่อยู่
พี่เห็นด้วยไหมคะว่า
นอกจากการศึกษาลูกอาจจะมีปัญหาแล้ว ตัวประกันสุขภาพใครจะเป็นคนส่งต่อเล่าคะ

คราวนี้ แผนทั้งสองล้มเหลวหมดเลย!!!
ทั้งการศึกษา และประกันสุขภาพของลูก

หากจัดลำดับความสำคัญกันใหม่
ใครสำคัญกว่าใคร ดิฉันเชื่อว่า คุณพี่มีคำตอบในใจอยู่แล้ว

วันนี้ลองเริ่มที่การประกันวงเงินการศึกษาลูกที่ 1,000,000 หรือ 2,000,000 บาทดีคะ
แผนเป็นแบบนี้ค่ะ.....